Prime brokerage چیست

در این مقاله جزئیات کار با شرکت‌های لیزینگی با تکنولوژی ECN Currenex بررسی می‌شود. خیلی ها در کل با این سیستم آشنایی دارند، بعضی‌ها در مورد جزئیات کلی این سیستم مطالعاتی داشته‌اند. اما هنوز نکاتی ریزی باقیمانده است که آشکار نشده‌اند. شرکت آلپاری تمام راه را از ثبت نام تا شروع طرح های کاری با Prime brokerage و ECN همراه این سیستم بوده است وهم اکنون با دیدگاهی آگاه می‌خواهیم نکات ممکن این سیستم را برای شما تفصیر کنیم.

برای شروع ابتدا شرکت کنندگان مستقیم مقاله را به شما معرفی می‌کنیم.

 

شرکت آلپاری از سال 1998 و تا کنون یکی از برترین شرکت‌هایی است که خدمات اینترنت – بروکری را در روسیه و دیگر کشورها انجام می‌دهد. در سال 2006 شرکت آلپاری توسعه بین المللی خود را آغاز کرده و مجوز FSA - (Financial Services Authority) را براس شرکت آلپاری (UK)، و در سال 2007 مجوز NFA - (National Futures Association) را برای شرکت آلپاری (US) کسب می‌کند و سپس دفاتر خود را در شهرهای شانگهای (چین)، دبی (امارات متحده عربی) و شهرهای بزرگ دیگر دنیا باز می‌کند.

Currenex – بزرگترین سیستم تجاری الکترونیکی (ECN) می باشد، که بدون شک برترین شرکت در زمینه ارائه خدمات اقتصادی الکترنیکی به سرمایه گذاران نهادی می‌باشد. یکی دیگر از اعضای این سیستم بانکهای عرضه کننده نقدینگی هستند، اما در این مقاله از آنها نام برده نمی‌شود.

Prime Brokerage

مقاله را با تعریف مدل Prime brokerage و مفاهیم کاری که بعدا برای ما لازم خواهد بود، شروع می‌کنیم. قبلا مصون سازی مشتریان شرکت آلپاری چگونه اتفاق می‌افتاد؟ ما در شرکت‌های بزرگتر حساب باز می‌کردیم، پول عنوان سپرده در بانک نگهداری می شد. در زمان تامین سازی بهترین نرخ را انتخاب کرده و خرید و یا فروش انجام می دادیم. کار با این طرح زیاد هم آسان نبود. چون برای شروع باید همه جا حساب باز می‌کردیم البته این کار مشکلی نیست وسپس در تمام این حساب‌ها سپرده واریز می‌کردیم، با توجه به این که از قبل مشخص نیست چه حجمی در جه شرکتی معامله خواهد شد، واریز سپرده به همه حساب ها کمی سختتر از افتتاح حساب است. البته می شد سپرده را بین حساب‌ها انتقال داد، اما این عملیات زمان و انرژی صرف می‌کرد و کارمزدهای زیادی باید پرداخت می شد و همچنین که ما می دانیم زمان هنگام تامین سازی نقش مهمی را اجرا می‌کند. اشکال بعدی این روش این بود که اگریک معامله در یک شرکت با بهترین قیمت باز می شد، حتما باید در همان شرکت بسته می شد، اما نه با بهترین قیمت در زمان بستن معامله.

جهان اقتصادی غرب بزودی فهمید که باید توسعه کرد و مدلی را طراحی کرد که امروزه Prime brokerage و Liquidity providers نام دارد و ما در مثال (UK) Alpari پایه و اساس آن را توضیح خواهیم داد. بانکی را فرض می‌کنیم که به عنوان بروکر اول کار می‌کند. معمولا یکی از ده و یا بیست بزرگترین بانک‌های دنیا (هر چند بانک‌های درجه دوم نیز می‌توانند بروکر اصلی باشند). و همچنین فرض می کنیم که شرکتی است به نام (UK) Alpari. شرکت (UK) Alpari از بانک درخواست افتتاح حساب Prime brokerage می‌کند. برای بانک سوالهای زیادی پیش می آید از جمله: آایا شرکت (UK) Alpari مجور دارد؟ در جواب شرکت (UK) Alpari و یا (US) Alpari می‌گوید که مجوز FSA و یا NFA را دارد. مجوز "جزیره‌ها" و یا نهادهای غیر معتبر توسط بانک بررسی نخواهند شد. این اولین "فیلتر" است، که هر شرکتی نمی‌تواند از آن بگذرد. سپس بانک در مورد حجم معاملات خواهد پرسید، چون بانک برای شرکت هایی که در آینده توانایی پرداخت کارمزدهای مناسب را ندارد، حساب افتتاح نخواهد کرد. بنابراین شرکت‌های کوچک یا بلافاصله جواب منفی دریافت می‌کنند و یا پس از مدتی حساب آنها به دلیل کمبود حجم معاملات بسته خواهد شد. به این ترتیب "فیلتر دوم" وجود لیست مشتریان پایه است که در در آینده تضمینی می‌باشد برای تامین حجم گردش مالی بالا. حجم گردش مالی بالا معمولا میلیاردها در ماه حساب می‌شوند.

سومین شرط بانک، موجودی کافی شرکت که هنگام باز کردن حساب از آن به عنوان تامین مارجین استفاده خواهد شد. چون بانک‌ها لوریج‌های زیادی در اختیار شرکت‌ها می‌گذارد و بازار غیر پیش بینی است و در آن هر اتفاقی می‌تواند بیفتد. برای همین بانک‌ها برای تضمین وضعیت اقتصادی شرکت‌ها را با دقت بررسی می‌کند. تاکیید می کنیم که برای بانک خیلی مهم است که شرکت سرمایه خود را داشته باشد . نه فقط سپرده مشتریان. معمولا این سرمایه حدود 20 – 10 میلیارد دلار می‌باشد. به غیر از این بانک مدیریت ریسک شرکت را نیز بررسی می‌کند. روش اجرای بررسی به این صورت است که متخصصا بانک از کارمندان شرکت سوالی مانند نحوه کنترل ارز سرمایه خود (که در معاملات از آنها استفاده نمی‌شود) می‌پرسند. بانک‌ها می‌خواهند مطمئن باشند که مدیریت ریسک درست انجام شود و اگر بازار تمام سپرده را از بین ببرد و آنها می‌توانند از شرکت ضرر خود را بگیرند. برای همین بانک‌ها بصورت مداوم وضعیت مالی شرکت‌ها را کنترل می‌کند.

روش کار Prime brokerage به صورت تصویری در نمودار 1 به شما نشان می‌دهیم

(UK) Alpari با بانک برای افتتاح حساب Prime brokerage قرار داد می‌بندد، با توجه به این قرارداد سپرده حساب به عنوان مثال نباید کمتر از 10 میلیون باشد و بانک‌ (Prime broker) به ما امکان می‌دهد به بانک‌های دیگر متصل شویم البته بجز بانک‌های کوچک که Prime broker با آنها کار نخواهد کرد.

سپس ما به بانک بروکر اول اعلام می‌کنیم که می‌خواهیم با دو بانک کار کنیم- بانک سوئیسی "بانک شماره یک" و بانک امریکایی "بانک شماره دو". بین شرکت آلپاری بانک بروکر اول و بانک شماره یک قرارداد سه گانه بسته می‌شود و همچنین قراردادی بین بانک بروکر اول، شرکت آلپاری و بانک شماره دو نیز بسته می‌شود. در نتیجه ما از بانک یک و بانک دو دسترسی به ترمینال (اگر می‌خواهیم به صورت دستی معامله انجام دهیم) و یا API (درصورتی که می‌خواهیم با کمک نرم افزارها معامله کنیم) دریافت می‌کنیم.

 

چگونه معاملات انجام می‌شوند؟ شرکت آلپاری بهترین قیمت را در بانک شماره دو می‌بیند و درخواست خرید (request) ارسال می‌کند، برای مثال 10 میلیون یورو/دلار از بانک دو. بانک شماره دو وجود قرارداد سه گانه را بررسی می‌کند و سپس درخواست را تایید کرده و trade confirmation را به شرکت ارسال می‌کند. بلافاصله پس از دریافت تایید، شرکت آلپاری به بانک بروکر اول گزارشی در مورد انجام معامله (give up) و جزئیات آن را ارسال می‌کند: تاریخ معامله و حجم آن و دیگر جزئیات. بانک شماره دو نیز گزارش (give up) به بانک بروکر اول ارسال می‌کند. بانک بروکر اول، پس از دریافت هر دو گزارش، آنها را مقایسه می‌کند، اگر تمام پارامترهای گزارشات یکسان باشند، بروکر اول معامله را انجام شده اعلام می‌کند. میزانی از موجودی شرکت در حساب به عنوان مارجین قفل خواهد شد.

هنگام بستن این معامله شرکت می‌بیند که بهترین قیمت در بانک شماره یک موجود می‌باشد. شرکت آلپاری درخواستی به بانک شماره یک ارسال می‌کند، بانک شماره یک درخواست را تایید کرده و گزارش give up را به بروکر اول ارسال می‌کند. شرکت آلپاری همچنین گزارش give up به بروکر اول ارسال می‌کند. بروکر اول همسان بودن پارمترهای گزارشات را بررسی می‌کند و معامله ای به حجم 10 یورو/دلار را انجام می‌دهد. در واقع هنگام باز کردن معامله، شرکت آلپاری از بروکر اول خریداری کرده است و نه از بانک شماره دو، در صورتی که بروکر اول از بانک دو ارز دریافت کرده و به شرکت آلپاری فروخته است. هنگام بستن معامله معامله با بانک شماره یک به همین ترتیب انجام می‌شود.

این روش چه مزایایی برای شرکت کنندگان او دارد؟ بروکر اول کارمزدی برای انجام عملیات دریافت می‌کند که میزان آن به عوامل زیادی از جمله حجم معاملات بستگی دارد. بروکر اول همچنین سپرده شرکت می‌تواند برای دریافت درآمد استفاده کند. شرکت آلپاری می‌تواند با سپرده موجودی خود در یک جا با بانک‌های مختلف معامله کند و وقت و بودجه خود را صرف انتقال وجه نکند و همچنین شرکت آلپاری می‌تواند معاملات را در بانکی باز کرده و در بانک دیگری آن را ببندد. شرکت آلپاری می‌تواند با بروکر اول معامله انجام داده و کارمزدی پرداخت نکند. بانک شماره یک و دو حجم خود را از بروکر اول دریافت می‌کند، با این حال برای آنها هیچ ریسکی وجود ندارد. چون آنها برای تمام انتقالات با بانک‌های بزرگ (بانک بروکر اول) کار می‌کنند.

بنابراین این روش بهترین روش برای تمام شرکت کنندگان معامله می‌باشد، البته اگر آنها توانایی آن را از لحاظ مجوز، منابع مالی و حجم معاملات داشته باشند.

 

Currenex

هم اکنون بررسی می‌کنیم Currenex چیست و چگونه کار می کند.

بیشتر مردم نمی دانند Currenex چیست و این سیستم نرخ های خود را از کجا دریافت می‌کند. بعضی‌ها فکر می‌کنند این یک بورس است و در این مورد فکرهایی زیادی می‌کنند. در واقع Currenex – فقط technology provider است یعنی عرضه کننده تکنولوژی است. آنها یک سیستم خوب طراحی کرده‌‌اند، این سیستم اجازه می‌دهد ECN (Electronic Communication Network) را راه اندازی کرد و سیستم‌ها و سرورهای خود را به شرکت کنندگان عملیات اجاره می‌دهند.

این روش را قدم به قدم بررسی می‌کنیم. به عنوان مثال (UK) Alpari تمام بررسی‌های Currenex را گذاراندد، و تمام الزمات آن را دارد و آنها قرارداد بسته ‌اند. قدم بعدی – ما به Currenex، Prime broker خود را معرفی می‌کنیم. سپس به بروکر اول اطلاع می‌دهیم که Currenex با آنها تماس خواهد گرفت. پس از گذشت زمان کوتاهی Currenex با بانک بروکر اول تماس گرفته و برای ارسال خودکار گزارشات معاملات (give up) آن را به سرور خود متصل می‌کند. سپس ما لیست بانک‌هایی که نرخ‌های خود را به Currenex انتقال خواهند داد به سیستم Currenex و بروکر اول اطلاع دهیم. یعنی ما عرضه کنندگان نقدینگی که می‌توانیم با آنها قرارداد ببندیم به سیستم Currenex وصل می‌کنیم.

روش کار سیستم به صورت تصویری در نمودار 2 به شما نشان می‌دهیم.

بانک‌هایی که با توجه به پروتکل FIX نرخ‌های خود را به سیتم ارسال می کنند معمولا این نرخ ها از چند نرخ تشکیل شده‌اند و به حجم معامله بستگی دارند. این نرخ‌ها رده (bands) نام دارند.

روش کار به شرح زیر می‌باشد: بانک شماره یک آمادگی خود را برای خرید از 0 تا 1 میلیون یورو/دلار به قیمت 1.5000 و فروش با قیمت 1.5001 اعلام می‌کند. از 1 تا 3 میلیون او حاضر است با قیمت 1.4999 خریده و با قیمت 1.5002 بفروشد. از 3 میلیون تا 10 میلیون او حاضر است با قیمت 1.4999 خریده و با قیمت 1.5003 بفروشد. یعنی بانک به ما نرخ‌هایی می دهد که مانند رده هایی می باشند و قیمت آنها به حجم معاملات بستگی دارد. این پارادکس بازارهای اقتصادی می‌باشد. در زندگی عادی هر چه حجم بالاتر باشد قیمت (عمده) پایین تر است. در اینجا بالعکس هرچه حجم بیشتر باشد قیمت نیز بالاتر خواهد بود. این به خاطر این است که تامین حجم کمتر برای بانک آسانتر است و او مجبور نیست این مبلغ را برداشت کند. بر این اساس هرجه حجم معامله بیشتر باشد، خطر و ریسک آن برای بانک که باید این حجم را به پخش کند به عنوان مثال بین بانک ‌ها ی دیگر، نیز بیشتر خواهد بود. و این عملیات معمولا قیمت را گرانتر کرده و می‌تواند نرخ بازار را به ضرر بانک تغییر دهد. از اینجا در نتیجه نرخ‌های بالاتر محاسبه می شوند. یعنی طرز کارکرد برای شرکت دیلینگی کوچک و بانک‌های بزرگ یکسان می‌باشند، اما فقط محدودیت ریسک تغییر می‌کند. به همین دلیل هنگام خرید و فروش با شرکت‌های دیلنگی با افزایش پیدا کردن حجم معاملات نرخ نیز بالاتر رفته و یا شرایط اجرا بدتر می‌شود. اما لازم به ذکر است که اگر با افزایش حجم معامله نرخ اسپرد بیشتر نشود و شرایط اجرا نیز تغییری نکند، این نشان دهنده آن است که دیلینگ با نرخ‌های بازاری کار نمی‌کند و یا تامین سازی ندارد که اغلب باعث ورشکستگی و یا پرداخت غیر کامل اسپرد های کسب شده، می شود. اما مقاله ما در این مورد نمی باشد.

بعد سیستم Currenex، Market depth (عمق بازار و یا لیوان) تشکیل می‌دهد که به صورت زیر می‌باشد:

بر این اساس هرچه بانک‌های بیشتری به سیستم متصل باشند، نرخ‌ها بهتر و نقدینگی بیشتر خواهد شد.

شرکت‌هایی که با این سیستم کار می‌کنند در حقیقت دو کارمزد پرداخت می کند: کارمزد بروکر اول و کارمزد Currenex. و همانطور که بالاتر گفته شد هرچه حجم بیشتر شود کارمزد کمتر خواهد شد. در نتیجه این کارمزد از مشتری شرکت منتقل خواهد شد. معمولا این کارمزد را مشتریان می‌پردازند، چون نمی‌توانند حجم بالای گردش مالی را فراهم کند، اما این کارمزد توسط اسپرد کم جبران می شود. به نوبه خود شرکت کارمزد کمی را پرداخت می‌کند چون حجم معاملات او از مجموع معاملات مشتریان او تشکیل می‌شود. به این ترتیب تفاوتی بوجود خواهد آمد که درآمد شرکت را با این روش فراهم می‌سازد. با اینکه کارمزد خیلی کم است اما با توجه به حجم بالا این مبلغ بالایی خواهد شد. بنابراین حجم معاملات بالا و در نتیجه معاملات طولانی وسود آور مشتریان و بالا رفتن حجم معاملات شخصی مشتریان به صورت متداول باعث سود بیشتر شرکت خواهد شد. این انگیزه خوبی است برای بهینه سازی شرایط معاملات مشتریان. به همین دلیل معمولا مشتریان سازمانی و یا مشتریانی که سپرده زیادی دراند از شرایط تجاری بهتری برخوردار هستند مثلا کاهش کارمزد‌ها. در نتیجه شرکت و مشتریان او به دنبال یک هدف هستند، این امر عامل بزرگی است برای توسعه کار با این روش، چون آینده دیلینگ با این روش است. روش های قدیمی کم کم محبوبیت خود را از دست می‌دهند. شرکت آلپاری این نکته را به خوبی درک می‌کند و برای همین همراه با توسعه قدم برمی‌دارد.

روش کار Prime brokerage و ECN بی‌شک هم برای بروکر و هم برای مشتری او مناسب است. در این روش تضاد منافعی وجود ندارد و تمام ویژگی‌های لازم برای برای تجارت با کیفیت، و همچنین برای اسپردهای باریک، نقدینگی بالا، اجرای بلافاصله درخواست‌ها، اطمینان و راحتی، فراهم شده است. مشتری بهترین شرایط برای معامله را دریافت می‌کند، و بروکر با مشکلات ایجاد شده در صورت تامین سازی دستی و نیاز به اداره حساب‌ها تجاری متعدد مواجه نمی‌شود.

این واضح است که هر شرکتی نمی‌تواند تمام شرایط لازم برای کار با این روش کار را انجام دهد، چون برای استفاده از این روش شرایط سختی مانند اخذ مجوز، سرمایه زیاد، تعداد بالای مشتری که باعث بالا بودن حجم معاملات ماهانه می‌شود، دارد. به همین دلیل لیست شرکای شرکت Currenex خیلی کوتاه است و اکثر شرکت‌های موجود در بازار هیچ شانسی برای همکاری با این شرکت ندارند. روش کار مشابهی از طریق ECN وجود دارد. با اتصال از طریق sub white label شرکت می‌تواند ورود به سیستم ECN را به مشتریان خود ارائه دهد. در این صورت یک بروکر دیگر که Prime brokerage دارد در این زنجیره شرکت می‌کند. اما این روش کار مشکلات قابل توجهی را دارد، یکی از مشکلات اصلی آن حضور دو واسطه در راه اجرای سفارشات مشتریان است که در نهایت باعث بوحود آمدن شرایط غیر قابل رقابت با دیگر شرکت‌ها می‌شود.

همچنین می‌خواهیم یک روش کار دیگر را که قبلا قابل اجرا بوده اما اکنون با پیشرفت تکنولوژی دیگر برای معاملات مناسب نیست را توضیح دهیم و این معاملات با کمترین میزان حجم در سیستم ECN است. Currenex به صورت خودکار کمترین حجم معامله را 40,000 دارایی پایه تنظیم می‌کند، گرچه بانک‌ها حاضرند حتی مبلغی کمتر از 1,000 را نیز قبول کنند. ما با بانک‌ها موافقت کردیم تا حداقل میزان را تا سطح 10,000 کاهش دهند و سیستم Currenex با این میزان توافق کرده است. پس از انجام معاملات امتحانی با این میزان حجم ما مطمئن شدیم که معاملات به صورت صحیح انجام می‌گیرند و نه برای بانک‌ها و نه برای سیستم Currenex هیچ سوالی پیش نخواهد آمد. شاید در آینده نزدیک ما حداقل میزان حجم معاملات را تا این سطح کاهش دهیم. یعنی در واقع بین بانک‌ها قوانینی بازار فارکس کوچکی اعمال می‌شوند، چون تمام معاملات به صورت خودکار انجام می‌شوند، و بانک‌ها با ارائه فرصت کاهش دادن حداقل میزان حجم تجاری هیچ چیزی از دست نخواهند داد و هیچ هزینه اضافه‌ای پرداخت نخواهند کرد.

آرزومندیم این مقاله برای خواندندگان مفید باشد، چون در آن ما روش‌های کار جدی و پیچیده‌ای را توضیح داده‌ایم و سعی کردیم تمام نکات نامفهوم در مار با پول کلان آشکار سازیم.